เมื่อวันที่ 22 ก.ย. 2551 เขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยได้จัดกิจกรรมเฉลิมฉลองการสถาปนาครบรอบ 50 ปีอย่างยิ่งใหญ่  คณะผู้แทนจากรัฐบาลกลาง ผู้นำเขตและประชาชน ต่างยินดีกับการเฉลิมฉลองครั้งนี้ หนิงเซี่ยเริ่มสถาปนาเป็นเขตปกครองตนเองหนิงเซี่ยเมื่อวันที่ 25 ต.ค. 2501 ตลอดระยะเวลา 50 ปีที่ผ่านมา หนิงเซี่ยพัฒนาตัวเองอย่างรวดเร็วและต่อเนื่อง ประชาชนมีความเป็นอยู่ที่ดีโดยลำดับ GDP เมื่อปี 2501 มีมูลค่าเพียง 329 ล้านหยวน ขณะที่ปี 2550 GDP เท่ากับ 88,920 ล้านหยวน เพิ่มขึ้น 59 เท่า รายได้เฉลี่ยต่อหัวของประชากรในเมืองปี 2550 เท่ากับ 10,859 หยวน ชาวชนบท 3,180 หยวน เพิ่มขึ้นจากปี 2501 ถึง 30 เท่าและ 26 เท่าตามลำดับ

เขตหนิงเซี่ยพัฒนาตนเองทั้งทางด้านเกษตรกรรมและอุตสาหกรรมควบคู่กันไป แต่เศรษฐกิจที่โดดเด่นที่สุดคือการพัฒนาเกษตรกรรมหลัก 5 ด้าน ได้แก่ เก๋ากี้ แตงโม วัวนม เนื้อโคและแกะฮาลาล และมันฝรั่ง รวมทั้งพัฒนาเกษตรกรรมที่มีลักษณะเด่น 6 ด้าน ได้แก่ ธัญพืช ปลาน้ำจืด องุ่น พุทราจีน เมล็ดพันธุ์ และหญ้าเลี้ยงสัตว์

เกษตรกรรมที่โดดเด่นของหนิงเซี่ย 11 ด้าน

เจาะหนิงเซี่ยในตอนนี้ เราจะพาทุกท่านไปสู่ความมหัศจรรย์ของแตงโมที่โผล่จากหิน เคล็ดลับการปลูกแตงโมบนพื้นที่แห้งแล้ง ที่แม้แต่มนุษย์ยังยากต่อการปรับตัว แต่ชาวเมืองจงเว่ยซึ่งอยู่ในเขตแห้งแล้งภาคกลางของเขตหนิงเซี่ยกลับสู้ฟ้า สู้ดิน ผ่านการทดสอบหลายครั้ง จนสามารถพลิกแผ่นดินที่แห้งแล้งให้กลายเป็นแผ่นดินที่พาพวกเขาหลุดพ้นจากความยากจน และถูกขนานนามว่าเป็น “เมืองแห่งแตงโมของจีน” เราจะพาทุกท่านไปพิสูจน์ความมหัศจรรย์นี้ด้วยกัน

จุดเริ่มต้น  

เขตแห้งแล้งภาคกลางหนิงเซี่ย ประกอบด้วย 11 เขตอำเภอ กินพื้นที่ 1 ใน 2 ของเขตหนิงเซี่ย ปริมาณน้ำฝนต่ำกว่า 200 มิลลิเมตรต่อปี แต่ปริมาณการระเหยกลับสูงถึง 2,400 มิลลิเมตร อากาศระหว่างกลางวันและกลางคืนมีความแตกต่างกันสูง พื้นดิน 1 ใน 3 มีลักษณะเป็นดินทรายและเป็นดินที่ไม่มีปุ๋ยหรือที่เรียกว่าดินจืด แม้แต่ปลูกหญ้าก็แห้งตาย ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวหุยซึ่งนับถือศาสนาอิสลามและชาวฮั่น บริเวณที่ปลูกแตงโมมากได้แก่เขตแห้งแล้งภาคกลางเมืองจงเว่ย ซึ่งมีพื้นที่ 16,986 ตร.กม. มีประชาชนอาศัยอยู่ประมาณ 103,000 คน พื้นที่ปลูกแตงโมที่สำคัญมี 3 แห่ง คือ 1) ตำบลหวนเซียงซานและตำบลฉางเล่อในเขตจงเว่ยเฉิง 2) ตำบลหมิงซาและตำบลหันเจี้ยวสุ่ยในอำเภอจงหนิง 3) ตำบลซิ่งเหยินและตำบลกวนเฉียวในอำเภอไห่หยวน

ประชาชนได้ลองผิดลองถูก จนได้ค้นพบการปลูกแตงโมที่เรียกว่า ซีซากัว (硒砂瓜) บนพื้นที่แห้งแล้งนี้ แต่ความยากจนของพวกเขาไม่ได้หลุดพ้นไปในทันที จนกระทั่งภาครัฐได้เข้ามาช่วยเหลืออย่างจริงจัง จากการสำรวจและวิจัย นายหลิว หวิน (Liu Yun) เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์จีนเมืองจงเว่ย และนายหลี่ รุ่ย ซึ่งขณะนั้นดำรงตำแหน่งนายกเทศมนตรีเมืองจงเว่ย (ปัจจุบันดำรงตำแหน่งรองประธานเขตปกครองตนเองชนชาติหุยหนิงเซี่ย) ได้ค้นพบว่าพื้นดินที่แห้งแล้งแห่งนี้สามารถปลูกแตงโมซีซากัวได้ผลผลิตเป็นอย่างดี และไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม เพียงแต่ประชาชนยังขาดปัจจัย เช่น เงินทุน เทคโนโลยี กลยุทธ และช่องทางการจัดจำหน่าย ประชาชนยังไม่กล้าปลูกแตงโมในปริมาณมาก เพราะเกรงว่าจะขายไม่ได้ ผู้นำเมืองจงเว่ยได้ทดลองทานแตงโมซีซากัว ต่างเห็นพ้องกันว่ามีรสชาติหวานอร่อยกว่าที่ปลูกในแหล่งอื่น อีกทั้งฤดูเก็บเกี่ยวจะช้ากว่าที่อื่น

นอกจากนี้จากการวิเคราะห์และพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ด้วยปริมาณแสงแดดที่เพียงพอและปริมาณสารซีลิเนียม (Selenium เป็นสารอาหารที่ช่วยต้านอนุมูลอิสระใกล้เคียงกับวิตามินอี) ที่มีมากในแตงโมซีซากัว สามารถสร้างจุดด้อยบนความแห้งแล้งให้กลายเป็นจุดเด่น จึงตัดสินใจที่จะพัฒนาแตงโมซีซากัวให้เป็นอุตสาหกรรมการเกษตรที่โดดเด่นของเมืองจงเว่ย เพื่อมุ่งพัฒนาให้ชาวเมืองจงเว่ยหลุดพ้นจากความยากจนให้จงได้ ซึ่งต่อมาได้กำหนดเข้าเป็น “แผนพัฒนาการเกษตรที่โดดเด่น 5 ปีของเมืองจงเว่ย” โดยภายใน 5 ปีจะพัฒนาเขตแห้งแล้งภาคกลางให้เป็นเขตปลูกแตงโมที่ใหญ่ที่สุด โดยจะพัฒนาพื้นที่ปลูกแตงโมให้มีมากถึง 1 ล้านหมู่ เมื่อแผนพัฒนาอุตสาหกรรมแตงโมถูกกำหนดออกมาอย่างมีทิศทาง ทุกฝ่ายไม่ว่าจะเป็นผู้นำ หน่วยงาน และประชาชนต่างทำงานอย่างแข่งขัน เพื่อส่งเสริมให้อุตสาหกรรมแตงโมซีซากัวก้าวหน้าต่อไป

“เมื่อพรรคมอบหมายตำแหน่งนี้ให้กับพวกเรา พวกเราก็ควรสร้างความผาสุกให้กับประชาชน” นายหลิว หวิน กล่าว

แตงโมโผล่จากหิน

ลักษณะเด่นของแตงโมซีซากัวคือ ผลใหญ่ เนื้อแดง น้ำเยอะ มีรสหวาน วิธีการปลูกคือ ขุดดินลึกประมาณ 12 – 15 ซม.วางเมล็ดพันธุ์ กลบด้วยดินทราย ปูด้วยก้อนกรวดหรือก้อนหินขนาดเล็ก ที่ต้องทำเช่นนี้เพราะน้ำค้างในตอนกลางคืนปะทะความเย็นจะแข็งเกาะอยู่บนก้อนหิน ก้อนหินจะเป็นตัวรักษาอุณหภูมิและความชุ่มชื้นของดิน อีกทั้งแร่ธาตุที่อยู่ในหินโดยเฉพาะสารซีลิเนียมจะละลายลงดินและถูกต้นอ่อนของแตงโมดูดซึม ดังนั้นแตงโมซีซากัวของเมืองจงเว่ยจึงมีสารซีลิเนียมสูงกว่าแตงโมจากแหล่งอื่น ถือเป็นการเพาะปลูกที่มหัศจรรย์

เดือนเม.ย. – พ.ค. ของทุกปีเป็นช่วงฤดูเพาะปลูกแตงโม เดือน ก.ค. – ก.ย. เป็นช่วงที่แตงโมโตเต็มที่สามารถออกสู่ตลาด เขตปลูกแตงโมซีซากัวในเขตแห้งแล้งภาคกลางของหนิงเซี่ย เป็นบริเวณทางลาดเอียงเชิงเขาที่ขาดน้ำ มีแสงแดดส่องประมาณ 1,080 ชั่วโมง อัตราแสงแดดร้อยละ 60 ไม่มีช่วงระยะเวลาน้ำค้างแข็งตก 153 วัน อุณหภูมิสะสม 2,529.3 องศาเซลเซียส เดือนพ.ค. – ส.ค. ความแตกต่างระหว่างกลางวันและกลางคืนโดยปกติอยู่ระหว่าง 15.5 – 12.6 องศาสเซลเซียส ด้วยปริมาณแสงแดดที่มีมากและอุณหภูมิระหว่างวันที่มีความแตกต่างสูง กลับมีผลดีต่อการสังเคราะห์แสง ทำให้ปริมาณน้ำตาลในแตงโมมีสูง นอกจากนี้ จุดเด่นอีกประการคือ เขตปลูกแตงโมซีซากัวเมืองจงเว่ยอยู่ห่างไกลจากแหล่งมลพิษ โดยห่างจากเขตอุตสาหกรรม 80 กม. ทำให้ดินปลอดจากสารพิษและน้ำที่ใช้เพาะปลูกมักพึ่งพาน้ำฝน แตงโมซีซากัวของที่นี้จึงได้รับการรับรองจากกระทรวงเกษตรจีนว่าเป็นผลไม้ปลอดสารพิษ

พันธุ์ของแตงโมที่ปลูกมักนิยมใช้พันธุ์ จินเฉิง 5 (金城五号) และ ซีหนง 8 (西农八号) รองลงมาได้แก่พันธุ์เฮยเหม่ยเหยิน (黑美人) ซินจินหลาน (新金兰)พันธุ์ไร้เมล็ดเซียงเอี๋ยน 1 (香岩一号) และพันธุ์ไร้เมล็ดหลู่ชิง 2B (鲁青二号B) เมล็ดพันธุ์แตงโมซีซากัวจินเฉิง 5 มีบริษัทเมล็ดพันธุ์เมืองจงเว่ยเป็นผู้จำหน่ายเพียงผู้เดียว โดยมีตัวแทนจำหน่ายของบริษัทกระจายไปตามตำบลและหมู่บ้าน เพื่อความสะดวกในการหาซื้อของประชาชน และมีสำนักงานเกษตรและป่าไม้เมืองจงเว่ยและสำนักงานราคาสินค้า ร่วมกันรับผิดชอบในการพิจารณาราคาจำหน่ายของเมล็ดพันธุ์ เมล็ดพันธุ์จินเฉิง 5 ได้ผ่านการทดสอบ การเปรียบเทียบและการคัดเลือกจากหน่วยงานเทคโนโลยีการเกษตรด้านเมล็ดพันธุ์ของเมืองจงเว่ยว่าเป็นพันธุ์ที่เหมาะสมกับการปลูกในเขตแห้งแล้ง ปัจจุบัน เมืองจงเว่ยมีพื้นที่ปลูกแตงโมซีซากัว 1 ล้านหมู่ (เขตจงเว่ยเฉิงมีพื้นที่ปลูก 553,000 หมู่ อำเภอจงหนิง 330,000 หมู่ และอำเภอไห่หยวน 117,000 หมู่) ซึ่งต้องใช้เมล็ดพันธุ์จินเฉิง 5 กว่า 20,000 กก. คิดเป็นร้อยละ 96 ของปริมาณเมล็ดพันธุ์ที่ต้องใช้ในการเพาะปลูก

การสนับสนุน การผลักดัน และการประชาสัมพันธ์

การส่งเสริมด้านวิทยาศาสตร์ มีการนำเมล็ดพันธุ์และแตงโมไปวิจัยและพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์เพื่อพัฒนาให้ก้าวหน้าต่อไป โดยมีเขตหวนเซียงซันเป็นศูนย์กลาง  หน่วยงานเกษตรและป่าไม้ของเมืองจงเว่ยได้สร้างองค์กรบริการด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 8 แห่งในพื้นที่หลักที่ปลูกแตงโม เพื่อให้ความช่วยเหลือแก่เกษตรกร ทั้งทางด้านการทดลอง การแนะนำเทคนิค และการอบรมด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มีการจัดเขตสาธิตทดลองแตงโมพันธุ์ใหม่ ๆ จำนวน 500 หมู่ เขตสาธิตการเปรียบเทียบการใช้ปุ๋ย 200 หมู่ เขตสาธิตเพื่อเปรียบเทียบวิธีการปลูกแตงโม 1,000 หมู่

การใช้นโยบายให้สิทธิพิเศษ ปี  2547 – 2548 เพื่อส่งเสริมการขยายพื้นที่ปลูกแตงโม รัฐบาลเมืองจงเว่ยได้ให้เงินเพิ่มพิเศษสำหรับพื้นที่ปลูกแตงโมที่ขยายเพิ่มขึ้นหมู่ละ 120 หยวน ทำให้เกษตรกรมีเงินเพียงพอในการซื้อทราย ปุ๋ย และเครื่องมือการเกษตร นอกจากนี้ยังให้เงินสนับสนุนค่าเมล็ดพันธุ์หมู่ละ 8 หยวน การคลังของอำเภอและเมืองจงเว่ยได้ให้การสนับสนุนเงินทุนแก่เกษตรกร รวมทั้งสร้างบ่อน้ำ 30 บ่อ ที่เก็บน้ำขนาดใหญ่ 335 แห่ง เพื่อแก้ไขปัญหาความแห้งแล้ง อีกทั้งรัฐบาลท้องถิ่นยังได้สร้างถนนไปจนถึงแหล่งปลูกแตงโมโดยตรง

การสร้างเครือข่ายข่าวสารแตงโม โดยผ่านอินเตอร์เน็ตและตอบคำถามแก่ลูกค้าจากทั่วประเทศ การสร้างกลุ่มองค์กรความร่วมมือทางการเกษตร และสร้างบริษัทจัดจำหน่ายแตงโมซีซากัว 7 แห่งกระจายทั่ว

หนิงเซี่ย

การจัดเทศกาลแตงโมซีซากัว ได้เริ่มจัดครั้งแรกตั้งแต่ปี 2549 และจัดมาทุกปี เพื่อสร้างเวทีแห่งความร่วมมือ ส่งเสริมการติดต่อทางด้านเศรษฐกิจและด้านเทคโนโลยีระหว่างหนิงเซี่ยกับมณฑลอื่นและต่างประเทศด้วย ผลักดันแตงโมซีซากัวให้เป็นที่รู้จัก และกระจายการจัดจำหน่ายไปสู่พื้นที่อื่นให้มากขึ้น โดยก่อนการจัดงานเทศกาลแตงโมซีซากัว ทางเมืองจงเว่ยจะเชิญตลาดค้าส่งผลไม้กว่า 50 แห่ง พ่อค้าอีกกว่า 1,000 คน และสถานีวิจัยแตงโมจากเมืองต่าง ๆ มาเยี่ยมชมถึงแหล่งปลูกแตงโม เพื่อเจรจาการค้าและแนะนำแตงโมต่อคนทั่วประเทศ โดยได้อำนวยความสะดวกในเรื่องของที่จอดรถ และค่าบริการต่าง ๆ ฟรี

การสนับสนุนจากภาครัฐอื่น ๆ ปี 2551 ปริมาณผลผลิตรวมของแตงโมซีซากัวมีประมาณ 1.2 ล้านตัน เพื่อยืนยันว่าเมื่อปลูกได้ก็ต้องขายได้ ดังนั้นก่อนแตงโมจะถึงฤดูเก็บเกี่ยว หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เช่น ตัวแทนผู้นำเมืองจงเว่ยและกรมเกษตรและปศุสัตว์เขตหนิงเซี่ย ได้ส่งตัวแทนของหน่วยงานภาครัฐไปตามเมืองใหญ่ต่าง ๆ อย่างปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ เทียนจิน กวางโจว เฉิงตู อู่ฮั่น และฉงชิ่ง เป็นต้น เพื่อหาคู่ค้าและสำรวจตลาด รวมทั้งใช้เวทีต่าง ๆ แนะนำแตงโมให้เป็นที่รู้จักมากยิ่งขึ้น อีกทั้งสำนักงานเกษตรและป่าไม้เมืองจงเว่ยยังได้ติดต่อกับบริษัทโทรศัพท์ China Mobile สาขาเมืองจงเว่ย เปิดการแจ้งข้อมูลการเกษตรผ่านทางโทรศัพท์ให้แก่เกษตรกร เช่น ราคาจำหน่ายแตงโมและค่าบริการของคนกลาง ช่วยให้เกษตรกรได้รับข้อมูลข่าวสารมากยิ่งขึ้นเพื่อเป็นประโยชน์ในการจำหน่ายแตงโม นอกจากนี้เพื่อให้การขนส่งแตงโมสู่ภายนอกเป็นไปอย่างสะดวก สำนักงานเกษตรและป่าไม้ได้ประสานกับกระทรวงคมนาคมและสำนักงานตำรวจ เปิดทางให้กับการขนส่งแตงโมเพื่อให้รถขนส่งแตงโมผ่านทางโดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย

ติดปีกบินสู่โอลิมปิก 2008

เมื่อเดือนก.ย. 2550 ฝ่ายตรวจสอบอาหารของงานมหกรรมกีฬาโอลิมปิกได้มาเยือนหนิงเซี่ย และได้ลิ้มลองแตงโมซีซากัว เนื่องจากแตงโมเหล่านี้ไม่ใช้ยาฆ่าแมลง ใช้ปุ๋ยชีวภาพ และเป็นแตงโมปลอดสารพิษ จึงถูกคัดเลือกให้เป็นอาหารของกองทัพนักกีฬาโอลิมปิกปี 2551 ที่ปักกิ่ง จากนั้นจึงได้มีการกำหนดแผนด้านต่าง ๆ  เช่น เทคนิคด้านการเพาะปลูก การทำให้แตงโมมีรูปแบบและฉลากที่เป็นมาตรฐานมากขึ้น และเร่งการเผยแพร่มาตรฐานเหล่านั้นสู่ประชาชน เป็นการรับประกันคุณภาพเวลาที่แตงโมออกสู่ตลาด ขณะเดียวกันแตงโมทุกผลจะติดฉลากคำว่า “แตงโมจากเมืองจงเว่ย“ และมีเครื่องหมายแสดงดัชนีบอกคุณสมบัติด้านเคมีและฟิสิกส์ทุกรายการของแตงโม เพื่อให้มั่นใจว่าสามารถผ่านมาตรฐานงานกีฬาโอลิมปิกได้อย่างแน่นอน ถือเป็นความภาคภูมิใจของชาวหนิงเซี่ยที่แตงโมซีซากัวถูกส่งไปงานมหกรรมกีฬาโอลิมปิกถึง 100,000 ตัน

ผลแห่งความสำเร็จ

หนิงเซี่ยได้กำหนดให้แตงโมซีซากัวเป็น 1 ใน 11 ของเกษตรกรรมที่โดดเด่นของเขตหนิงเซี่ย องค์กรภาครัฐทุกระดับได้นำเกษตรกรกลุ่มใหญ่ต่อสู้กับความลำบาก ผ่านการทำงานอย่างจริงจัง ไม่เพียงแต่ทำให้ประชาชนในเขตแห้งแล้งภาคกลางหลุดพ้นจากความยากจน ยังได้ค้นพบเส้นทางของการพัฒนาทางวิทยาศาสตร์ อีกทั้งยังทำให้การพัฒนาเกษตรกรรมที่โดดเด่นของหนิงเซี่ยก้าวหน้าต่อไป ผ่านลมผ่านหนาวมาแล้ว 4 ปี หนิงเซี่ยกลายเป็นเขตปลูกแตงโมซีซากัวที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ จากที่เคยมีพื้นที่ปลูกแตงโมเพียงแค่ 100,000 หมู่ เพิ่มเป็น 1 ล้านหมู่ และได้สร้างตรายี่ห้อแตงโมจากเมืองจงเว่ย ทำให้เกษตรกร 150,000 คนของเมืองจงเว่ยในเขตแห้งแล้งภาคกลาง เดินทางไปสู่ถนนแห่งความร่ำรวยและการพัฒนา โดยเขตปลูกแตงโมซีซากัว 1 ล้านหมู่ กินบริเวณพื้นที่ 20 ตำบล 141 หมู่บ้าน ปัจจุบันเกษตรกรเมืองจงเว่ยที่ปลูกแตงโมมีสูงถึง 43,000 ครัวเรือน ทำให้เกษตรกรเมืองจงเว่ยมีรายได้เฉลี่ยต่อครัวเรือน 17,000 หยวน รายได้เฉลี่ยต่อคน 4,800 หยวน ในปี 2551 แตงโมซีซากัวจำนวน 1 ล้านหมู่สามารถผลิตแตงโมได้ถึง 1.2 ล้านตัน ซึ่งจะทำให้มีรายได้จากการจำหน่ายสูงกว่า 600 ล้านหยวน

แตงโมซีซากัวเมืองจงเว่ย ได้ถูกจัดให้เป็นอาหารแก่กองทัพนักกีฬาโอลิมปิกในงานมหกรรมกีฬาโอลิมปิกปี 2008 ณ กรุงปักกิ่งที่จัดอย่างยิ่งใหญ่เมื่อต้นเดือน ส.ค. ที่ผ่านมา ขณะเดียวกันได้จำหน่ายไปยังเมืองอื่น ๆ อีกกว่า 20 เมืองทั่วจีน เช่น ปักกิ่ง เซียงไฮ้ ฮ่องกง และไต้หวัน นอกจากนี้ยังถูกจำหน่ายไปยังตลาดบริโภคระดับสูงอย่างห้างค้าปลีกขนาดใหญ่วอลมาร์ท (Wall Mart) ในเมืองเซินเจิ้น และห้างค้าปลีกขนาดใหญ่ Sam’s Club ในสหรัฐฯ

แตงโมซีซากัวของเมืองจงเว่ยเปรียบเสมือน “นามบัตรสีเขียว” ที่บ่งบอกแก่ผู้รับว่าเป็นผลไม้ปลอดสารพิษ ซึ่งได้เดินทางออกจากเขตหนิงเซี่ยไปยังทั่วประเทศและอาจจะทั่วโลกในอนาคต นับเป็นอีกหนึ่งตัวอย่างที่เราน่าศึกษาไว้เป็นกรณีตัวอย่าง ทั้งในแง่ของความอดทนและการต่อสู้ของประชาชน การสร้างจุดด้อยให้กลายเป็นจุดเด่น ความร่วมไม้ร่วมมือระหว่างภาครัฐกับประชาชน และความเข้มแข็งของนโยบายจากภาครัฐ สิ่งเหล่านี้ได้กลายเป็นสะพานไปสู่ความสำเร็จและความมั่งคั่งต่อไป

จัดทำโดย

นางสาวธิดารัตน์ วนพฤกษาศิลป์ ศูนย์ข้อมูลธุรกิจไทยในจีน ณ นครซีอาน

วันที่ 14 พ.ย. 2551

แหล่งข้อมูล

http://www.zwrb.com.cn

http://www.cngqzx.com/show.aspx?cid=44&id=67

http://www.nxzw.gov.cn

ขอขอบคุณรูปภาพจากเวปไซด์

http://www.gmw.cn/content/2008-09/12/content_836296.htm

http://www.zwrb.com.cn